Miejski portal informacyjny:
Krasnystaw, Fajsławice, Gorzków, Izbica, Kraśniczyn

Pierwszym spektaklem był „O miłości wśród pól” w wykonaniu Formacji Tańca Ognia „Ignis” z Lublina. Był to premierowy spektakl formacji, której członkowie tańczą z fascynującym partnerem – ogniem. Ta kameralna i jakże subtelna opowieść ubrana była w różne formy sceniczne – taniec ognia, a także elementy gry aktorskiej i akrobatyki.

W sobotni wieczór na Rynku można było zobaczyć niezwykle bogaty w efekty pirotechniczne i widowiskowy spektakl „Kolory ognia – Ostatni marsz” przygotowany przez Fabrykę Spektakli Ulicznych i Teatr Prawdziwy z Wrocławia. Inspiracją powstania sztuki były dramatyczne wydarzenia, które miały miejsce na wyspie Bali w 1906 roku, podczas których armia zmasakrowała orszak weselny. Pomimo, że weselnicy nie byli w stanie stawiać oporu nie poddali się – ich legendarna odwaga wciąż jednak żyje w świadomości Balijczyków. Elementami spektaklu była charakterystyczna muzyka, mnóstwo ognia i fajerwerków, szczudlarze, kolorowe kostiumy i niezwykły taniec.

W niedzielę na dziedzińcu Muzeum Regionalnego Teatr Pokoleń z Siennicy Różanej wystawił spektakl „W Baraniej Głowie”. Scenariusz sztuki napisany przez Andrzeja Davida Misiurę bazuje na noweli Henryka Sienkiewicza „Szkice węglem”. Aktorzy zabrali widzów na XIX-wieczną wieś, na której nie brakło pijaństwa, konszachtów, korupcji i zdrad. Choć sama sztuka utrzymana była w humorystycznej atmosferze i dostarczała widzom powodów do śmiechu, to jednak faktyczną osią akcji był dramat rodziny Rzepów, podstępem uwikłanych w spisek prowadzący do rozpadu ich małżeństwa.

Bezpośrednio po spektaklu „W Baraniej Głowie” został pokazany ostatni punkt KPT, którym było przedsięwzięcie twórcze opracowane i zrealizowane pod egidą Stowarzyszenia Inicjatyw Twórczych Lubelszczyzny PULSAR i Krasnostawskiego Domu Kultury. Stronę finansową zabezpieczył Urząd Miasta Krasnystaw. Mowa rzecz jasna o widowisku teatralnym „Ekstraktum z żywota imć Stanisława Bojarczuka”, które miało swoje dwie odsłony na ulicach i rynku miasta – w piątek o 16.30 i w niedzielę o 17.15. Kto nie był i nie widział, niech naprawdę żałuje, ale nie rozpacza, bo może okazja na powtórkę nadarzy się już wkrótce.

Pomysłodawcą, scenarzystą i reżyserem całego wydarzenia był instruktor KDK Stanisław Kliszcz i to właśnie dzięki niemu Stanisław Bojarczuk „odwiedził” ponownie zza światów miejsca swego życia.

W piątek wiał porywisty wiatr, pogoda raczej nie nastrajała do romantycznych spacerów, ale oczom tych, którzy byli wtedy akurat na ulicach Krasnegostawu, ukazał się zgoła niesamowity widok. Oto na rikszy kierowanej przez S. Kliszcza siedział i grał na akordeonie Leszek Pliszka, a obok niego przygrywał dziarsko na bębnie Dariusz Grobelny. Za niezwykłą awangardą falował i wyginał się „Wielki Sonet”, prowadzony i podtrzymywany przez odważną młodzież z Zespołu Szkół Nr 4.

W niedzielę, pogoda i publiczność, były już bardziej łaskawe. Dzięki temu widzowie, mniej lub bardziej świadomi tego, co się wyprawia, ujrzeli i usłyszeli niezwykły montaż składający się z recytacji Jacka Dzika (wcielającego się w postać poety), przemarszów „Wielkiego Sonetu”, przemieszczania się po rynku arcyciekawych konstrukcji, wykonanych „z niczego”. Z głośników co chwila płynęły „pożyteczne i zdrowe slogany bojarczukowe”, przeplatane fragmentami muzycznymi. Jacek Dzik poruszał się na specjalnie skonstruowanej platformie i wczuwał się autentycznie w postać Bojarczuka. Warto dodać, że przyjechał na rynek i odjechał z niego rzadkiej urody pojazdem – zabytkową Czajką.

Wszystkie spektakle zostały bardzo pozytywnie przyjęte przez publiczności, a najbliższe spotkanie z teatrami już w Szczegóły
Opublikowano: wtorek, 05, czerwiec 2012 10:14
Redaktor Naczelny
Odsłony: 126
odremontowanym budynku Krasnostawskiego Domu Kultury.